Ze wisten precies wat ze moesten doen, ze hielpen elkaar en er was veel humor. - Ommelander Ziekenhuis Groningen
Maandag 1 april (Tweede Paasdag) zijn we alleen geopend voor spoed.

Cookievoorkeuren instellen

Onze website maakt gebruik van cookies. Een cookie is een klein bestandje dat met pagina’s van deze website wordt meegestuurd en door uw browser op de harde schijf van uw computer wordt opgeslagen. De cookies op onze website zijn bedoeld om u via ommelanderziekenhuis.nl zo goed mogelijk te bedienen.

Als u geen cookies voor video’s accepteert, kunt u geen video’s op deze website bekijken. Als u geen cookies voor Google Maps accepteert, kunt u geen Google Maps kaarten gebruiken.

Lees meer over cookies in ons cookiebeleid

{"Z7_HGC40802N06EA0Q07OBIDP0SN5":{"windowState":"normal","portletMode":"view"}}

Ze wisten precies wat ze moesten doen, ze hielpen elkaar en er was veel humor.

Theo Thijssing (62 jaar) uit Appingedam kreeg afgelopen zomer plotseling een beroerte. Hij kwam terecht op de Acute Opname Afdeling (AOA) van het Ommelander Ziekenhuis.

Hoewel de oorzaak van zijn verblijf niet positief is, kijkt hij wel met een goed gevoel terug op zijn verblijf op de AOA: “Het voelde voor mij als een hotel. Iedereen was zo behulpzaam.”

Hoe het begon
Theo was op bezoek bij zijn zoon, toen het zijn vrouw en zoon opvielen dat zijn mondhoek scheef hing. Theo: “Het praten ging wat moeilijker, maar voor de rest voelde ik me wel goed. De volgende dag kon ik mijn arm en been aan één kant niet meer bewegen. Ik dacht, wat is dit nu weer. Mijn zoon belde de ambulance en drie minuten later was de ambulance er al om me naar het Ommelander Ziekenhuis te brengen.”

Meerdere controles op een dag
Zoals bijna alle patiënten die met spoed worden opgenomen, kwam Theo eerst terecht op de Spoedeisende Hulp (SEH). Daar kreeg hij de eerste onderzoeken. Theo: “Ik werd al vrij snel van de SEH naar de AOA gebracht en daar kreeg ik alle verdere onderzoeken. Ze kwamen meerdere keren op een dag langs om alles te checken. Mijn bloeddruk, m’n suikerspiegel, want ik heb diabetes, enzovoort. Ik heb bloedverdunners, bloeddrukverlagers en alles wat ik nodig had gekregen. De medewerkers waren heel deskundig.”

“Ik moest het mooie nieuwe ziekenhuis verlaten.”
Theo wilde eigenlijk niet meer naar het ziekenhuis vanwege een eerdere ervaring. “Nu ik op de AOA lag, had ik gelukkig een hele andere ervaring. Iedereen was zo vriendelijk en behulpzaam. Het is een goedlopend team.” licht Theo toe. Inmiddels gaat het weer veel beter: “Ik ben uiteindelijk overgeplaatst naar Beatrixoord. Dat vond ik eigenlijk wel heel jammer, want ik moest het mooie nieuwe ziekenhuis verlaten. Na een week in Beatrixoord mocht ik gelukkig weer naar huis. Op dit moment heb ik nog twee keer in de week revalidatie bij de fysiotherapeut in Appingedam. Lopen gaat nog niet zoals het moet. Ook mijn linkerarm is nog niet zoals voorheen. Ook als mijn situatie zo zou blijven, ben ik tevreden. Samen met de neuroloog proberen we wel mijn bloeddruk wat verder naar beneden te krijgen. De verhoogde bloeddruk was tenslotte de oorzaak van mijn beroerte.”

Een taartje voor de medewerkers van de AOA
Theo kon niet zomaar het ziekenhuis verlaten. Theo: “Ik heb een taartje achter gelaten. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om zomaar weg te gaan. Dat taartje hadden ze gewoon verdiend! Iedereen zou zo moeten werken als op de AOA van het Ommelander Ziekenhuis. Dat overdrijf ik niet. Van arts tot verpleging, iedereen was zo deskundig. Ze wisten precies wat ze moesten doen, ze hielpen elkaar allemaal enorm en ook niet onbelangrijk: er was veel humor. Dat vond ik prettig.”


Ervaringen overzicht
Complementary Content Deferred Modules
${loading}
Deferred Modules